Sinds de oprichting van de Quai in de zomer van 2020, bij verschillende bezoeken, is er eenzelfde gevoel: dat van je overgeven aan bekwame handen, het aantrekken van het kostuum van extatische genieter. We weten waar we zijn, min of meer.

De straat blijft poëtisch, de oude kasseien, omzoomd door prachtige jeneverbessen, brengen de zoete geur van een stedelijke wandeling terug. Als een theater. En dan, dit prachtige huis, en zijn waardige charme. Het is hier, in deze muren, dat Maxence Bourhala, Charles-Maxime Legrand en Nina Vray, als een eerbetoon aan hun wortels, ervoor hebben gekozen om zich te vestigen, in het hart van hun geboorteland, nog geen twee jaar geleden. De wapens; hun messen en kloppers, hun pannen en borden. De bagage; hun levens, hun paden, hun opleidingen; tussen de Sea Grill van Yves Mattagne, het Château du Mylord van de Gebroeders Thomaes, de Nuance van Thierry Theys en de Gré du Vent, voor hen en in willekeurige volgorde. Deze jonge handen hebben kennis, enthousiasme, verlangen. Een honger om goed te doen, een verlangen om goed te eten te geven. En deze virtuoze toets.

Eenmaal binnen, past het decor bij de zoektocht, het draagt een handtekening. Het is heerlijk geruststellend om te weten dat je je in een tempel van goede smaak bevindt, ongeacht de vorm die dat kan aannemen. Er is ook de aanwezigheid van een prachtige centrale bar, kalmerende kleuren, goed gekozen meubels, prachtige verlichting. Dit alles draagt bij aan het creëren van een levendige en delicate sfeer. Het blijft echter dat de echte en mooie reden, het belangrijkste onderwerp om de deur van dit prachtige huis binnen te gaan, het bord is.

We hebben al verschillende keren genoten van de menu's van Quai N°4. Evenveel mooie wandelingen, evenveel mooie reizen, alsof we bij de hand werden genomen door het jonge team. Teder en genereus, trouw aan een geest van eenvoud en smaak, verrukt het bord met nauwkeurig werk aan zorgvuldig geselecteerde producten. Het getuigt bij elk bezoek van een verlicht gevoel voor compositie, aandacht voor texturen en echt werk aan sappen en sauzen.

Er is geen gedwongen landing in deze menu's, de gratie wordt bevestigd en draagt het geheel ook en vooral door de desserts van Charles-Maxime: luchtig, smaakvol, verfijnd, inventief.

LD