Omdat het juist en altijd goed is.

Het restaurantwezen in Brussel is tegenwoordig formeler dan ooit. Het aantal merken dat komt met druipende hamburgers, onwaarschijnlijke poke bowls en andere kant-en-klare specialiteiten is niet meer te tellen, de globalisering spaart de borden niet. Gelukkig zijn er nog een paar eilandjes van verzet. Er zijn enkelen die de zware verantwoordelijkheid van een originele nationale gastronomie op hun schouders dragen. 

Tussen de Zavel en de Marollen zet Dirk Myny onvermoeibaar zijn werk voort. Met zijn welwillendheid en zijn verlangen om voor lekker eten te zorgen, blijft hij zijn weg volgen, met behoud van zijn levenslust en het delen van zijn smakelijke en genereuze aanpak aan tafel.

Dirk Myny, geboren uit een Vlaamse vader en een Waalse moeder, is één van hen. Om de uniformiteit tegen te gaan, heeft de chef de zogenaamde brasseriekeuken aangegrepen om deze te herinterpreteren en de contouren ervan opnieuw te definiëren. Geobsedeerd door smaak, heeft Dirk Myny van het product het middelpunt van zijn werk gemaakt. Hij geeft de voorkeur aan lokale producten, maar aarzelt niet om het beste uit andere regio's te halen wanneer een bereiding dat vereist. Zijn terroir is gourmandise. Elk bord is uniek, omdat elk product uniek is en hier wordt niet gewogen. Op zoek naar authenticiteit deelt Dirk Myny met u een traditionele keuken die hij opeist en steeds opnieuw uitvindt, een keuken die klopt. 

Dit resulteert in enkele hoogtepunten, waaronder zijn inmiddels beroemde "Zenne Pot", d.w.z. in gueuze gekookte kool gepresenteerd op een bedje van bloempanch, droge worst en wulken. Dit alles voor een subtiele zuurgraad. Maar er zijn ook zijn onophoudelijke variaties op een hoofdbestanddeel: de Vol-au-vent. We herinneren ons deze seizoensvariant op basis van fazant, witlof en spruitjes, gueuze mousseline en frietjes, en onlangs deze Charlotte aardappelcrumble, hazelnootboter en grijze garnalen. Een eenvoudig gerecht dat het hart raakt.

Ook de setting maakt zich sterk. In een voormalig postkantoor dat hij meer dan 25 jaar geleden overnam en dat is omgetoverd tot een restaurant in art-nouveaustijl, worden we door middel van schilderijen uit die tijd, groene muren, een grote open haard, houten lambriseringen en sensuele lijnen overgebracht naar een gastronomische plek elders, opnieuw ver van de huidige consensus.

Nog een laatste woord over het drankmenu. Logisch, de selectie is buiten de gebaande paden, met veel onvermoede wijnen. Hier vindt u een van de mooiste Elzasser wijnkaarten van de hoofdstad. Dirk Myny kent de wijngaarden van deze streek door en door. Hij deelt zijn plezier in het ontdekken van nieuwe wijnen in plaats van zichtbare merken of een brouwparel zoals de gueuze van Cantillon.