La Petite Gayole
Soms, heeft men zin om de tijd te stoppen, zijn bagage neer te zetten, dieper adem te halen en het leven op een andere manier te bekijken. Gewoon omdat aankomen in een andere omgeving een theater van vrede kan onthullen, als een uitnodiging tot een zoete melancholie, en het gevoel van een tedere oproep naar het verleden.
Thuillies is zo, met zijn dorpsplein, met zijn Petite Gayole. Dat bescheiden huis daar, gewoon op de hoek geplaatst. Een kostuum van een dorpscafé, een majestueuze toog, banken en stoelen allemaal bekleed met mooi hout, muren bekleed met affiches, verwijzingen naar een vrolijke tijd: hier de lokale kermissen en feesten, daar de scènes van het landelijke leven. Met de geest verankerd in de aarde, voelt men zich gevangen, dwaalt men rond en eenmaal aan tafel, tuimelt men niet, het smakelijke feest kan beginnen. Met een Chimay van het vat - zoals het daar hoort - en terwijl men de servet om de nek bindt, de mouwen oprolt, zal men zich vermaken door huisgemaakte rillettes te delen. Het menu wordt aangekondigd, bijna verteld, door Audrey, het mooie karakter van een gastvrouw met een oprechte glimlach en een ondeugende blik, met Waalse uitdrukkingen als extra. De keuken, daarentegen, onthult het talent van François. De man beheert met meesterschap de mooie producten die hij kiest en eigen maakt, en biedt ons een keuken vol traditionele gerechten, een keuken die precies raakt wat we waarderen; smaken, smaken en nogmaals smaken. Als absolute getuigen van het moment, de wildterrine van Eddy Buchet, rode ui confit en ingelegde groenten, de kroketten van Chimay en Parmezaanse kaas, verse kruiden met gember, de gebakken coquilles Saint-Jacques, aardpeer, saus vierge om te beginnen. De geroosterde helft van een ham, mosterdsaus op ouderwetse wijze en groenten, de zeebaarsfilet, bisquesaus en seizoensgroenten, de Ierse biefstuk, groenten met geplette peper, de geroosterde kalfszwezerik, kalfsjus met port en sjalotten, seizoensgroenten om door te gaan. De frambozen sorbet en P'tit Peket van de Distillery de Biercée, de Irish coffee, huisgemaakte slagroom, de sabayon met Orval en vanille-ijs om op een mooie manier af te sluiten.
De wijnkelder volgt de prachtige beweging, men concentreert zich wijselijk zonder de goede flessen en slimme wijnen te vergeten, en men kan vrolijk genieten van onder andere een 'Terres Dorées' 2020 van Jean-Pol Brun, een 'Cuvée Florés' 2019 van Domaine Vincent Pinard, een 'Cuvée Eolhite' 2019 van onze vrienden van Fosse-Sèche of een 'Clos Baquey' 2014 van Elian Da Ros.
Bij het verlaten van Thuillies - omdat het moet, heb ik mijn pas vertraagd. Op het dorpsplein, tijdens een adempauze, spitste ik mijn oren. Ik meende kinderlachen te horen, en verder weg was er een fanfare.