Leven en herbeleven van mooie verhalen.

Flémalle, de oever van de Maas, vlak bij de kade, een onopvallend huis met een lichte gevel, gemaakt van lokale steen. Een muur die nauwelijks doet vermoeden wat hij verbergt. Maar zodra de houten deur wordt opengeduwd en je binnenstapt, onthult het interieur zich in een harmonieuze verfijning; daar licht hout, natuurlijk steen, zachte stoffen, en links de keuken, open en zo, zo open naar de eetkamer.

Wat ooit een tafel voor verwende gasten was, heeft Florence omgetoverd tot een echt restaurant, een toevluchtsoord voor fijnproevers. Florence heeft een indrukwekkend parcours afgelegd: van Robuchon met zijn drie sterren tot zijn Atelier in Las Vegas, van La Cadière d'Azur tot, en vooral, de meester die ze als haar mentor beschouwt: Edgard Bovier in het Lausanne Palace. Zoveel sterrenzaken waar ze heeft geleerd en geoefend, van de meest bescheiden handelingen tot de belangrijkste functies. Teruggekeerd naar haar geboortegrond langs de Maas, heeft ze haar fornuis geïnstalleerd in het voormalige dokterskabinet van haar grootvader. Waar hij ooit lichamen genas, zorgt zijn kleindochter nu voor de zielen met haar prachtige keuken.

Bij Flo stap je een 'Huis' binnen. Je accepteert een keuken te ontvangen die zich kenmerkt door een pure eenvoud in presentatie, een leesbare eenvoud die toch de contrasten onthult, die het product naar de essentie van smaak leidt en een definitie van koken verkent die oprecht en eerlijk is.

De absolute partner van Florence is Pauline. Meer dan een rechterhand, er is een duidelijk gevoel van medeplichtigheid tussen deze twee jonge vrouwen in de gracieuze dans van de bediening; de bewegingen, de blikken, het komen en gaan van de een en de ander in de zaal om het ultieme genot van de klant te bereiken.

Alle seizoenen zijn prachtig bij Flo, de menu’s worden geserveerd in twee, drie of vier gangen, en men kiest zoals het aanvoelt. Elke maaltijd is een prachtige culinaire vlucht ondersteund door verfijnde en diepe sauzen, momenten waarin het gerecht de beschrijving van het menu overstijgt, momenten van gratie waar blikken worden uitgewisseld en zintuigen worden geprikkeld. Laatst; was er de Tartaar van zeebaars gemarineerd in citrus en limoen, de Inktvis met snijbiet en basilicumemulsie, de prachtige Carnaroli-risotto met gekonfijte tomaten en Taggiasche-olijven, de Suprême van parelhoen met dragon, geroosterde perziken en Robuchon-aardappelpuree, en om de maaltijd af te sluiten, Abrikoos, crumble en amandelmelkijs.

Bij Flo is er ook de sublieme gewoonte van het "dagmenu"; om even af te wijken van het menu en het avontuur naar een andere lekkernij te stuwen; hier een mooie entrecote met pepersaus, daar een americain met frietjes, eventueel afgesloten met een prachtige Dame Blanche, een citroensorbet met wodka, of magnifieke crêpes Suzette, in de zaal bereid en geflambeerd door Pauline.

Er zijn verhalen om te leven en te herbeleven, en dat is zo heerlijk.

LD