In Mouscron, een meer dan onopvallend, bescheiden gebouw, genesteld in een straat met op een rijtje staande huizen, wanen we ons in 'taferelen uit het provinciale leven'. Let op! Dit is niet de slaperige, dikbuikige provincie zoals die vaak wordt gekarikaturiseerd door een stedelijke intelligentsia, deze censurerende denkers die zichzelf niet meer redden tussen drukte en haast, tussen kartonnen keukensterren en vluchtige mirages die naar de top worden gebracht en weer instorten als soufflés.

Hier, in de handen van een jonge chef, kan de tafel weer die fantasierijke ruimte worden waar de epicurist zijn ogen niet meer hoeft te sluiten om elk moment te waarderen. In lijn met dit hedonistische credo verzoent het Vugo van Jérôme Axters op briljante wijze eenvoud en generositeit, talent en beheersing.

De eetzaal biedt verschillende sferen. Langwerpig van vorm, opent het zich eerst naar een ronde bar, enkele op een rijtje staande tafels, en vervolgens naar een andere, lichte kamer; die een mooie tuin onthult. De decoratieve lijnen trekken zich discreet terug om slechts een zachte en doordringende indruk achter te laten. Deze koninklijke weg, ontdaan van overbodigheden, verdwijnt onmiddellijk voor het bord.

Jérôme Axters heeft talent. Met zijn ervaring, gepolijst en verfijnd in Château du Mylord** en Hof van Cleve*** van Peter Goossens, biedt de chef een briljante keuken: kleuren, kruiden, bereidingen, producten, opmaak, het volledige scala is aanwezig. Bewijs van deze overvloedige precisie en een leesbare en formidabele arbeid in de borden, vandaag kijken we naar de Langoustine, als carpaccio en gebakken, verscheidenheid aan tomaten, burrata en ananastomatensorbet, de Zwezerik, witbrood, cantharellen, gekonfijte citroen, waterkersjus en de Gegrilde wilde zeebaars, tuinbonen, pancetta, aardappelespuma en beurre blanc of het Limousin kalfsvlees, entrecote, kreeft, risotto, parmezaan, artisjok, kreeftenbisque en om de maaltijd af te sluiten de Gariguette aardbei, witte chocolade, venkel, roze bes, Genuabrood.

De boodschap van Jérôme Axters is duidelijk, begrijpelijk en opmerkelijk. Laten we er met een vrije geest, in vreugde, zonder tijd te verliezen naartoe gaan.