We zullen de geschiedenis niet herhalen. Brasseries zullen ons altijd bevallen: een sfeer, leven, een gevarieerd publiek, een dynamische bediening, rumoer en gelach als muziek, een bord dat zeker zal bevallen. En delen.

Voor een lunch voor twee, een diner voor veertien, met z'n tweeën, met vrienden, op zakenreis, als groep, wij komen hier om ons te vermaken. Niets minder dan de Terrasses, de prachtige hedendaagse brasserie in Gemblout.

Vorig voorjaar kondigde de spectaculaire komst van Pierre Résimont, de tweesterrenchef van L'Eau Vive in Arbre, naast de ondertekening van de kaart, de goede tijden aan. Deze belofte werd ingelost.

God weet dat veel (echte) fijnproevers in de regio al tijden hoopten dat een chef die naam waardig ooit het etablissement zou overnemen dat jarenlang een van de parels van de Belgische sterrengastronomie was: de Prince de Liège van Claude Garin.

De tweesterrenchef stelde ons van meet af aan gerust: "Nee, dit is geen nieuw restaurant met sterrenambities! En nee, dit is niet Eau Vive. Het doel hier is niet om sterrengastronomie te creëren. Integendeel. De plek is toegankelijk, warm en vriendelijk. De keuken moet net zo vriendelijk zijn. Het menu is dan ook "een met zorg bereide familiebrasserie". Maar het is ook streng en consistent.

In de keuken zorgt de efficiënte chef Jonas Tasseroul voor de continuïteit van de reeds goed beheerste brasseriekeuken van de "Terrasses" door ze te kleuren, of liever gezegd te verfijnen, met toetsen "van Pierre Résimont". Via een gevarieerde kaart die het mogelijk maakt enkele aperitiefplankjes en andere blikjes vintage sardines te delen, terwijl de andere hongerigen kunnen terugvallen op een modern brasserie-repertoire. Tussen de Parmesan melts, gekonfijte tomaat en salade van jonge scheuten, de Gillardeau oesters, de Croquetten van zwezerik en morilles en de Asperges à la Flamande om te beginnen en de rundvleesburger van het huis, de rundvleestartaar van de Prins, de Zwezerik Béarnaise, de gesnackte rode tonijn, polenta en groene asperges, gegrilde pepersaus of natuurlijk de onvermijdelijke Bouchée à la Reine om te volgen.

De slimmeriken (of de fijnproevers en de slimmeriken) duiken in het menu Suggesties (45 € voor drie borden en 55 € voor vier), onderbroken door de markt en de impulsen van de keuken.

De kelder is briljant, en meer dan gevalideerd. Tussen liefhebbers van klassieke labels, trotse patriotten die Belgische wijnen ontdekken of drinkers van slimme wijnen tegen eerlijke prijzen, iedereen vindt er iets om zijn dorst te lessen in alle plezier en zonder het hoofd te brekenDe Terrasses du Prince behoren voortaan tot de mooiste brasseries van Wallonië.